$71 Difp.X V. Part. V. an animæ rationales &e. 572׳

nis, ergo eft diuerfa perfeZio indruidualis. Se-eundi) : Acutior ac fubtilior intellectio proue-nit à fubtiliori anima : fed videmus expCrien-tiâ alios alijs meliùs intelliger«, ergo illa melior intelledio prouenit à meliori & perfediori ani. ma.
Nec dicas illam fubtilitatem intelligendi prouenire à corpore ; nam cùm intelledio fit aZiofpiritalis, melior atque fubtilior intelledio proueniet à fubtiliori, & peïfediori potentia fpiritali; perfedior autem potentia prouenit à perfediori anima: Adde quod perfediorintel-ledio non eft deterioris conditionis, clicitiuè loquendo, quàmintellediofîmpliciter: fed ia. telledio fimpliciternoneft à corpore, elicitur enim ab anima , & eius potentia, ergo neque perfedior intelledio vt fíe erit à corpore.
Tertio probatur refolutio : Abfque vilo me-tito Angelorum quibufdam Deus dedit nobi-liorem naturam, quàm alijs, ergo aliquibus ho. minibus dat nobiliorem animam quàm alijs.
w«0»u7• Obijcies : fi Deus animam alicui daret no-hiliorem quàm alijs, hoc proueniret eòquod
¿«¿¡־»״־״״r vnum corpus haberet meliores difpofitiones 6• filum- quàm aliud: fed hoc non,ergo neque prius : ma-obij [rimi, ior patet : minor probatur 5 quia difpofitiones materiales non poffunt attrahere fpiritale , & melius materiale non eft potens attrahere me-lius fpiritale, ergo meliores difpofitiones orga-
nicæ non poftulant de fe meliorem animam. Refpondeo primi) illud totum non pro-
uenire (impliciter, & abfolutè ex melioribus di. fpofitionibus, fed ex beneplacito Dei; canili• cut Deus dedit meliorem naturam fpecificam homini, quàm afino, & hoc ex fuo beneplacito, ita ex mero fuo beneplacito dat meliorem natu-ramindiuidualem Ioanni, quàm Petro, hoc, in-quam, totum pendet ex voluntate Dei, & hoc eft conforme facræ feripturæ dicenti, puer eram ingeniofus &firtitusanimam bonam, quare dice-tel animam bonam, nifi quia diceret meliôrem præ alijs -, quare enim fapiensiaffaretfe habere animam bonam, fi aequaliter bonam haberet, ac alij homines.
R'!p. fian-	Refpondeo ficundo non effe inconueniens
admittere, quòd Deus infundat animam melio-rem indiuidualiter ad meliores difpofitiones j nam dicam quòd ficut pofitis debitis difpofi-tionibus in embrione tenetur Deus ex pado na. turæ infundere animam rationalem, ita ad me-liores difpofitiones ex pado naturae tenebitur meliore indiuidualiter infundere animam ratio, nalem: & hæc dodrina conformis eft decreto DodorumParifienfium dicentium animam ra-tionalem in Chrifto effe perfediorem anima ra-tionali ludæ proditoris, quod de perfezione fupernaturali intelligi nequit, alioquin aihil no. ui dicerent illi Dodores.
eij.flcuaii Obijcies fecundi¡ : forma fubftantialis non recipit magis & minus, fed anima rationalis eft forma fubftantialis, ergo vt eft in indiuiduis non recipit magis & minus.
typ.	Refponde fubftantiam poffe fumi in com-
muni, & pro quidditate, & vt fie non fufcipere magis & minus, at vero quatenus eft in indiui-duis, & participatur ab illis, fufcipere magis & minus, non quidem quòd eadem forma nume.
ro intendatur, aut remittatur, fed quòd vnafor-ma fubftantialis (it maior alia eiufdem fpeciei inteiligendo de maioritâte perfeZionis : & hîc nota quòd aliqui fer fufcipere magis & minus in-telligant fumere incrementum, &' decremen-tum quoad fubiédum : Alij quòd fufcipere magis & minus fit magi$ vel minus recedere à fuo con. trario, feu minùs aut magis admifceri fuo con-trario : Alij quòd fufcipere magis & minus fit formam habere elfe in fubieZo fecundùm ma-iorem & minorem difpoiftionem eius : Alij quòd hoc proueniat à maiori vel minori radi, catione in fubieZo, fed prædiZa omnia viden-tur tantum pofle conuenire, aut faltemmagii proprie formisaccidentaiibus:ìt verius eftab-ftrahendo à forma tum fubftantiali, tum acci-dentali,quòd fitjfcipere magis & minus fit effe ma• ius, vel minus alio quoad perfeZionem, ficquè anima rationalis, & quaelibet forma fubftantia-lis fufcipit magis & minus.
Partitio VI.
'Deflatu fleparationit anitìhe ratio-nalis.
XÆlnutiores quædam difficultates occurrunt *1־examinandae circa ftatum animæ feparatæ 5
Prima eft ,an ftatus animæ feparatæ à corpore fit ìli i violentus, aut naturalis, aut praeter natu. ram? nam res quaelibet poteft habere hunc tri-plicem ftatum v. g. dum lapis eft in loco infe-riori, dicitur effe in fuoftatu naturali, at dura eft fupra, dicitur effe violenter, & contra nato, ram, dum vero mouetur circularitcr non eft contra, neque fecundùm naturam, fed praeter naturam, dubium ergo eft quifnamexhisftatU bus conueniat animæ feparatæ ?
Conimbricenfes hîc volunt talem ftatum effe fupra naturam, at Ruuius vult effe natura-lem.
Altera difficultas eft de motu animæ fepara. tæ,an anima feparata habeat quamdam vim md. tiuamfpititalem diftinZamà vi motiua corpo-rea, quâ totus mouetur homo , quaeque in ner-uis, & mufculisrefidet ? Durandusdifl. 22, tjuafi.i. negat animam rationalem habere pecu, liarem vim motricem fpiritalem ; affirmat verá Toletus de anima fiœft. 9. & alij magis corife muniter.
Decisio.
T? Efilutio prima : Status animæ feparatæ eft ■1■'•¡pft naturalis : Probaturiquoddefeeftim. mortale, in quocumque ftatu reperiatur femper ‘I1 •tß eiusentitas & dutatio erit naturalis: fed anima feparata eft immortalis, ergo quod durat poft feparationem à corpore, erit ipfi naturale.
Secundo : forma, quæ naturaliter informat corpus de fe corruptibile, neceffarià debet tali-dem aliquando amittere illam informationem : fed anima ex natura fua eft ordinata ad infor-mationem corporis amiffibilis, ergo ex natura fua debet illud corpus amittere , at dum aliquid habet aliud ex natura fua, illud habet non vio-lenter, fed naturaliter, nec fupra naturam ; ani-ma verá rationalis hoc habet ex fe, quòd fit ali-
i
ht
iti ז