269Di.Vn.Part.iLde var:diffîcul:circamud.27û
Refpondeo negatine : A¡־¿»?¡?, quia Deus eil con«־ d!tor mundi, fed pars non efficit totum in gene* recaufæefficientis;ergo Deusfiòn e'ft .pars mun. di:	mundus,.vthîcà nobis definitur,eil
PbyficæconGderationis,fed Deusßon eftPhyfi. cæconfiderationisjergo non eil pars mundi De. nique pars debet includi in toto,at Deus noiipo. teli includi in mundo, ergo non eli pars mundi.
Quoad Angelos vero cuïn diftinifliohere. ^«■onogcHi fpondendú eliל nam lì mund us dicatur cómpre»
Rendere ea amnia,quæ flint creata à Deo, Ange» li erunt partes mundi ל fi vero fumatur mundus, prout eli fuprà definitus, compages ex celo, &c. tunc non funt partes mundi,fed fiunt fupra mun. dum : adde, quòd Angeli nonfint Phyficæcon-fiderationis; mundus vero à Phy fico confiderà» tur ;atfecusell de homine,homo enim pertinet adPhyficum propter corpus, & etiam pro.ptet animam ; quia ipfa diciteffentialemordinem ad corpus :at natura Angelica nullo modo dicit eff fentialem ordinem ad aliquod materiale.
Quaeritur quarto , an plures fint mundi ?	■»«*>■&;
Refp.faltem effe implicitè de fide mundum effe vnum, dum enim facra fcriptura de inundo 10. Ä ir0>a. quitur, tanquam de vno loquitur, tradidit mun- ZmmoZ dum dift/utntioni eorum : mundus eûm non cognouit;
& eiulmodi. Probari quoque potell rationibus multum apparentibus -, Trima eli, datur vnui tantum mundus archetypus, id efl, datur vnüs folus Deus, ad cuius vnitatem debuit produci mundus fublunaris, Secunda efl, fi eflent duo mundi, vel terra vnius differret fpecie à terra al. terinsjvel tantum numero; non fpecie ל aiioquiß conuenirent in folo nomine , ficque vna terra non effet vera terra, & vnus mundus non effet verus mundus, nifiæquiuocè: quòd fi differret tantùm numero, terra alterius mundi tenderet ad centrum huius mundi, & proinde-terta alte* flus mundi effet in altero mundo violenter ïtera aer illius mundi poffet effe fupra terram alterius mundi,ficque omnia effent confuía: Tertia ratio eil efficax apudThomiftas : tunc datur vnum'Io•-Ium, quando forma exhaurit totam materiam, quia Phyllea multiplicabilitas petitur à materi^ tum ergo materia mundi fitexhauila à forma, non poterit multiplicari ad alios mundos ton-, flituéndös.
Et hæ quidem rationes flint probabiles;nón tamen demonllratiuæ, quidquid velint Arillo, telici.
Ad primam enim refpondeti potérit, quòd licet fit vnus mundus archetypus, non tarnen ex hoc neceffari'ò inferatur, debere èffe tantùm vnum fublunarem , quia vnius artificis poflìint effe plura artificiata.
Ad fecundam rationem dicerem illos mun-dos fote diuerfos fpecie , proindéqtie graiiitai terræ vnius mundi non tenderet ad cehtrum al-terius mundi,fed quiefeeretitì centro fui mundij nec effet abfurdum illos dicere differre fpecie ¿ nam conuenirent in ratione generica, quod fufa ficit.
Ad tertiam dicerém materiam huius müh! di effe totam exhaullam à forma huius rhuhdij effe tamen aliam materiam pro forma alterius mundi; ficut materia cælilunæ exhauritur torà à forma cieli ¡un»; hoc tamen non impedit,quin Ni 2	caelum
Partitio IL
De quibufidam minutioribus difficili-tatibus circa mundum.
j—j Æc facilia per quædam quæfita, & quàf-* ■*־dam refponfiones circa mundum refolue. mus. Quid fit mundus ? an mundus Gt ens per accidens ? an Deus fit pars mundi ? quot fint mundi ? & quandonam fit qrodudlus ?
N»» s.	Quaeritur ergo primo,quid fit mundus ? Ré-
{n. fpondeo Peripateticos definire mundum,
gern ex celo,terráque,& his,qua inter ipfii, & in eis funt,coagmentatam-,apis definitio fatis de fe eli di. lucida, conuenitque definito ל nihil enim aliud eil mundus, nili congregatio, & adunano mul-torum entium particularium, vnum aliquod to. tale conflantium, inter quasentia primum 10. cum tenent homo,caeli,&- elementa.
Quae compages animata non efl, vt voluere Platonici, licet aliquæ eius partes fint animatae, & probatur ל nam fi mundus effet animatus,ha* heret aliquasfundliones vitae, omnéfque partes mundi haberent aliquod vitæ principium , in quantum informarentur anima vniuerfi; fed ex. perientiâ conflat,quòd v.g.aer,aqua &c.nullum habeant principium vitæ. Secundo, fi daretur quædam ani na vniuerfi,quodlibet viuensinfor. inaretur duplici anima, dupliciqueforma, vide, licet forma , & anima propria : deinde anima vniuerfi; ficque v.g.in homine apparerent quæ-dam operationes vniuerfi , quales tamen nullæ poffunt allignar¡ ; fed omnes hominis vitales aétiones, vt nobis conflat,progrediuntur ab ani* ma rationali. Et licet hæ rationes non fintom. nino conuincentes ; plurimum tamen probabi-litatis habent : adde quòd,licet non fit forte ex. plicitè de fide mundum non effe animal ; eli fai-tem implicite : videtúrque abfurdum, mundum dicere animal, reélæque rationi contrarium.
Quaeritur fecundo, an mundus fit ens per accidens? videtur enim quod fic,quia aggrega-*atculd" tto multorum entium efficit vnum per accidens.
Refpondeo tamen ftiundum habere vnitâ-temper fe. Probatur/»־/»», iflud habet vnitatem per fe, quod habet partes cïdinatas ad fe inui-tem, fed mundus habet huitSfmodi partes : nam videmus elementa optimo fitu,& ordine effe in-ter fe difpofita, & coadunata, partéfque mundi fibi inuicem debite correfpondere ל ergo mun. dus efl compages per fe rite ordinata. Secundo, illud nonefteilsperaccidens, quod efl maxime perfeitum, fed mundus efl debite, imo maxime perfe¿lus;ergo mundus non efl ens per accidens: maior patet, minor probatur, quia Deus condi-dit mundum in numero,pondere,&menftra, hoc eli in fuis perfeélionibus, quas Pythagorici coi. locabant in numero ternario.
Ad rationem vero dubitandi facilis eli re-fponfio ; aggregatio multorum entium non or-dinatorum inter fefe efficit vnum per accidens,, hoc efl verum 5 at aggregatio multorum entium inter fe ordinatorum facit vnum per accidens, hoc efl falfum : mundus autem efl aggregatio multorum entium, fed inter fe ordinatorum ; quare non eli vnum per accidens.
^inDuußt Quæritur tertio > an Deus fit pars mundi ל
fai muniti!
dlat»
tawMte*