93 Difp.IlI.Part.II.de vnione int. mat:& form. 94
nem ; quòd fi hoc fit, ait Auerfa fe habere in-tentum, quia per partes coniundas nihil aliud intelligit quàm vnionem , & coniundionem partium.
■־#•׳א".	Refpondeo neutro modo habere fuum
intentum : non primo , quia partes vnitæ ha-bent fupra feparatas intimam penetrationem, & informationem : non fecundo: Imo potiùs eft Confirmatio noftræ opinionis ;nihil enim aliud dicimus, quàm quod partes, dumconiungun-tur, acquirant vnionem, feu potiús coniundio-nem intimam, quæ tamen non eft aliqua reali-tas fuperueniens realitati partium, nili reaiitas quædam refpediua, vel extrinfecus reipedus.
04ÿ, 4?¿־»». Obijciesoß««». Nifi per vnionem partium acquireretur noua quædam realitas abfoluta, polfibilis foret naturaliter reunió animæ cum corpore; id enim poffet Angelus facere, nam Angelus poffet ponere materiam iuxta animam, & animam iuxta corpus ; proindéque tunc ani-ma expelleret formam quam habet materia, & maneret vnita cum proprio corpore.
*׳#•	Refpondeo ideò animam non poifenatu-
raliterfe reunire corpori, quantumuis difpofi-to, quiacùm vnio fit caufa totius compofiti, & rem!« entitatis, quam importat compofitum fu-pra parces vnitas, anima autem cùm fit tantum-modo pars illius tertia enritatis, leu realitatis, non poterit eam caufare. Alij' tamen dicunt quòd in refurredione, humana anima poterit fevnire corpori organizato, &difpofito; po-terit, inquam, virtute propria, de qua reagirne Theologi inquarto fententiarum ciitca diJiinFcio-nem quadrageßmam tertiam.
Poffent&aliæ proponi obiediones, qui. bus Theologi in tertio fententiarum & tertia par-te probare folent humanitatem Chrifti, dum fuit vnita Verbo, acquifiuiife aliquem modum abfolutum. Sed quia maxima controuerfiaeft interTheologos præfertim Thomiftas, & Scoti, ftas, aliquibus Thomiftis affirmantibus nullum modum acquifiuiife fiue abfolutum fiue refpe. diuum : Alijs veròThomflftis & magis ordina-riè afferentibus modum quendam abfolutum adueniffe humanitati’: Scotiftis vero dicenti-bus adueniffe tantúm de nouo relationem ex-trinfecùs aduenientem, nempe fuftentati ad fu-ftentans : idcirco didæ obiediones meliùs in Theologia examinabuntur.
iz»w. 7,_ Reñlutio fecunda: Per vnionem formæ cum firm» cum materia aduenit partibus relatio extrinfecus ad-״׳״׳׳“ ad- ueniens: itaScotiftæ præfertim intertiofententia-tZ’laati"' rum dißinEi. prima, vbi probant qnòd ex parte humanitatis coniundæ Verbo adueniat relatio reali*,adualisdependentiæad verbum tanquam fr,mi.	ad fuppofitum ipfum, fuftenrans, ac fuppofi-
tans : Refolutionisintelligentia pendet ex alias didis de huiufmodi relationibus extrinfecùs ad-uenientibus, tum in Logica, tum in fine Metap: probari vero fic poteft ad propofitum : Aliquid produdum eft per adionem vnitiuam ialine, diate j non eft autem aliquid produdum ablb. lutum, vt vidimus partitione fùperiori ergo ali-quid relatiuum ; féd non eft produdum relati-uum intrinfecús adueniens, r'ùm quia ad relatio-nem intrinfecús aduenientem non datur motus feu produttio ex Ariftotele, tum quia relatio intrinfi-
cus adueniens pofeto fundamento & terminoftatim reftdtat ; at pofitâ materia & forma non ftstitn refukatille refpedus inter ipfas,fed vlteriùsin-digent ope alicuius agentis extrinfeci. quo vni-antur inter fefe,quod agens eft inflar fundamen, ti huiufmodi relationum extrinfecùsadueniea-cium.
Ex quibus poteft formari fecunda ratio pro refolutione, etiam fecundum aduerfarios : Inter materiam & formam eft aliqua relatio ; ftd non eft intrinfecús adueniens, vt patet ex iam didis, ergo eft extrinfecùs adueniens, & per confe-quens per vnionena formae cum materia fit ali-qua mutatio, quia acquiritur de nouo ille re-fpedus, quem habebat forma ièparata à mate-ha. De hac re plura dicentur in materia de in. carnatione, dum inquiretur, quid acquifiueric humanitas, dum eft fuppofitata Verbo : interim videatur Fauentinus dtft>. prima de incarnatione,
& de Rada controuerßa tema de incarnatione.
Tertio probari poteft refolutio : quod ali-ter fe habet, ac priùs, acquirit aliquid , ergo quando materia adu vnitur formae, acquirit ali-quid, quia aliter fe habet ad infamquàmprius: non autem acquirit aliquid abfolutum,nam for-ma exconiundione fui cum materia nihil ac-quirit abfoltitum, vt patet defe & ex didis, ergo acquirit refpedum illum extrinfecùsaduenien-tem.
Quarto. Illud, quod non poteft intelligi, Si*"*• etiam ex parte fui, non intelligendo aliud, eft quid refpediuum,fed vnio partis ad partem non poteft intelligi non intelligendo aliud ab ipia vnione, ergo non poteft intelligi vnioforraæad materiam (ine dibio refpedu. Confirmatur ¡I. lud fecundum quod aliquid refertur, vel dicitur ad alterum, eft refpedus vd quid refpediuum : fed talis eft vnio, quia forma dicitur vnitanon ad fe, fed ad alterum, nempead materiam,quod fitpervnionem ; ergo vnio eft refpedus, non quidem intrinlecûs adueniens,quia non confur-git ftatim polito fundamento determino, item fit ad eum proprie motus, ergo non eft refpedus intrinfecús adueniens.
Obijcit tamen Ruuius^rzz®»?¿^/? trafl-fe- °,JiRuui• cundode forma qu&ftioneó. in initio : illa relatio vnionisconfurgens inter partes vnitas accidens eft, ergo fi perfolam relationem vniantur, non vniunturfubftantialiter ,fedfolùm accidentali, ter; per vnionem autem accidentalem nonpo. teftconftitui vnum fubftantiale, fed vnum ac-cidentale tantum. Deinde fic vnitio feu adio vniendi haberet pro termino relationem.
Refptìndeo concedendo illam relationem effe accidens non tamen accidentalem : Vt au-tem aliquod compofitum fit accidentale requi-ritur, vi vnio fit accidentalis ; non enim vnio habet quòd fit accidentalis, vel fubftantialis, ex eoquòdiplà fit accidens, vel fubftantia, fed ex eo quod extrema vniantur accidentaliter, vel fnbftantialiter ; Vnde vt redè ait de Rada in fi-mili obiedionefoluenda, vnio veftis cum ho-mine accidentalis eft, quia veftis non tribu it ho-mini efle fubftantiale, fed accidentale, nempe efe veftitum, at vnio formæ fubftantialis cum materia, eft fubftantialis, quia vniuntur ad con. ftituendam fubftantiam,fcilicet compofitum:
quare