29 DifpJI. Partili de varijsmatl.difficult. 30
neque vltimutn dici poteft, quia fi materia vt eftens, fit adus, ergo eft adus alicuius poten-tiæ : fed nulla poteft dari talis potentia. Quòd fi refpondeantScotiftæ effe adumpotentiæob-ieitiuæ, fie vrgebis : non dicitur potentia obie-¿tiua, nifi in ordine ad caufam efficientem, at res determinant foliìm adioneni caufæ effi-cientis fecundùm exiftentiam, non autem fe-cundùm effentiam, ergo non poteft dici, quòd huiufmodi entitatiuus adus fit proprius mate-riæ.
Vndecima. Illud non eft de ïntrinfeca ra> P״״*״*• tione materiæ, neque illud reperitur in mate-ria prima, quod non ponitur in eius definitio-ne : fed aitus ille entitatiuus non ponitur in definitione materiæ , nam definitur materia. — . primumfiibieïïum, &c. in qua definitione nulla fit mentio aitûs, benè tamen potentiae.
Duodecima. Adus entitatiuus eft fealis, & ״*״»¿»»ע• tranfeendens, non poteft autem dari extra cau-fas , nifi in particulari determinetur per ali-quem adum particularem, ficut non eft dabi. lis potentia in communi, quæ non determi-netur per potentiam in particulari, fed mate-ria non derminatur per aliquem adum in par-ticulari, nifi per ipfam formam, ergo adum, quem habet materia prima , habet à forma, quia non datur entitatiuus adus, qui non fic adus alicuius fpeciei , fed quod eft alicuius fpeciei, hoc habet à forma, ergo quemcun-que adum habet materia prima, eum habet à forma.
Decima tertia. Et eft ratio Ruuij : Ideò י,ז ־*'זז1־>ע■ Scottis vult materiam primam habere adum entitatiuum, quia eft ens extra caufas: fed hoc fundamentum nullum eft, probátque Ruuius, quia entitas extra caulas abftrahit ab adu,& po-tentia, nam ex Ariftotele quintp, <¿r fixto Me-/zipfi/fidiuiditurens extra caufas inadum,& po-tentiam, ergo non bene infertur ex eo, quòd aliquid fit extra caufas, quòd habeat aliquem a ¿lum.
Decima quarta. Quod non eft fcìbìle nifi ■0«;»״ per analogiam ad formam,non habet aduali- V*"“1' ratem nifi à forma, fed vt vulgo dicitur materia prima non eft feibilis, nifi per analogiam ad formam, ergoaâualita&em, quam habet, à for-ma habet, maior probatur: nam res in tantum eft feibilis, in quantumhabetadualitatem, ergo fi non fit feibilis de fe, nechabebitadualitatem defe.
Decima quinta. Ita materia eft prope nihil, ע«"•" vt nihil fit ipfi nihilo propinquius : fed fi aliquo ?"""־*• modo effet adus,pofl'emus nobis aliquid ima-ginari propinquius nihilo, fcilicer fi imagine-m ur materiam effe tan tùm in potentia,ergo ma. feria nullo modo eft adus.
Decima fexta■ Sì materia effet quatdam adualitas, de eapoffemus verificare hanc prò. R״'״• politionem, materia fifarata a forma est aSliu, fed hoc non : nam tantummodo poffemus di. cere, materiaeslablu, ergo materia non eft quæ-dam adualitas.
Decima fiptima. Materia prima non eft !Decima.
B 1	corpus, A?'׳«*•
ret aliquem aduna,fequeretur quòd ex mate-ria, deforma fubftantiali non fieret vnum per fe.
tinia.	Tertia. Cùm materia prima dicitur pura
potentia , illud additum includit negationem omnis adûs, quòd autem dicatur pura poten-tia, colligitur ex pluribus Ariftotelis, &Com-mentatoris teftimonijs, in primo zriimde gene-ratione effentia materiæ primæ conftituitur in folo pojfe > quinto Pbyfìc or um ait Ariftoteles ma. tcriam eile non ens ailu , (èd tantùm potentiâ, item Commentator defubftantia orbis ait ma. teriam fubftantiari per poffe.
scarta.	Quarta. Diuidit Ariftoteles ens in adum,
& potentiam, membra autem diuidentia non fe debent continere, ergo potentia excludet oin-nem adum,igitur cùm materia fit potentia, nul-lum habebit adum.
S«־»r4.	Quinta■ Nullus eftadus abfque effe, quia
nihil habet adualitatetn nifiinfpecie, nam & ipfum effe eft adulitas omnium rerum, fed ma-feria non habet effe nifi per formam, vt ait Aui. cenna fecundo fita Metapby[ìca, ergo &c.
•׳»ז«•	Sexta. Materia Phyficè eft omnino firn.
plex, ergovel tota eftadus, vel tota potentia, quia fimplex entitas non poteft conftare ex adu, & potentia Phyfica , at non poteft dici, quòd fit omnino adus, cùm fit effentialiter poten-tia, ergo eft omnino potentia nihil adûs indu-dens.
Siptima.	Septima. Non eft dabiiis adus réalisent!-
tatiuus, nifi determinatus ad aliquam fpeciem: fed materia de fe ad nullam fpeciem eft deter-minata, ergo in ea nullus eft adus entitatiuus. Minor probatur, quia cum res determinetur ad fpeciem performam , & materia de fe habeat potentiam ad omnes formas,fic nullo modo po. teil determinari ad vllam lpeciem , maiorem fupponit vt veram Ruuius, qui pro fua opinio-ne ftabilienda dida ratione vtitur.
oetaua.	Ockiua. Ariftotelesprimo Phyficor textu 69.
ait materiam primam perinde fe habere in toto genere rerum naturalium, atque lignum into. to genere artificialium , at lignum non eft ali-quis adus, nec forma artificialis, ergo nec ma-reria erit aliquis adus. Item ait Ariftoteles, quòd materia non fit ens quali hoc aliquid, ergo nec habet adum.
Nona. Si quâ ratione materia diceretur adus, diceretur vt eft ens, at non poteft dici vr fic,alioquin omne ens effet adus, enfque, & a¿lus ׳conuerterentur , quod falfum eft , cùm Ariftoteles diuidatens in adum, & potentiam, vnum autem membrum diuifi non adaequate reciprocatur diuifo , ergo non omne ens eft a£lus.
Dmma.	Decima. Si quis adus entitatiuus conce-
dendus fit materiae, vel eft vt habet difieren-fiam, vel vt habet exiftentiam, vel vt eft ens ; non primum, quia cùm materianondiftinguat, neque ponatur in aliqua determinata fpecie, non poteft dici habere differentiam, quòd vero non habeat exiftentiam, probabitur pofteà :