;3 Diíp. II. Part. IILdevarijsmat:Idififict1h ;4 adualitas, ergo habet propriam exiftentiä: mi« nor patet ex fkperiori Refilutione, Maior proba-tur : quando aliqua res habet fuum prius, à quo naturaliter fluit aliquod pofterius, habet quoq; fuum pofterius, ficut quia rifibilitas naturaliter V fluita rationali, ideo polito rationali fequitur naturaliter rifibilitas, fed exiftentia habet pro fuo prioriadum entitatiuum rei,ergo eo dato pullulat naturaliteripfa exiftentia. Quinto. Quando aliqua duo nulla diftindio. ne ante opus intelledûsfadâ diftinguuntur, vt fe habet vnum, ita aliud; aut quod habet vnum, habet & aliud, loquendo in rebus finitis, fed ex dodrina noftra in Aietaphyftca de diflinchone efi. finti a ab exiftentia, non modo non diftinguun-tur formaliter, fed ne quidem per rationem ra-tìocinatam, ergocùm materianonhabeat fuam eiTentiam à forma, nec habebit ab ea fuam exi. flentiam. Stxti• Sexto. Si materia prima non haberet pro. priam exiftentiam à fe, illam haberet aut à for-ma, aut à compofito : fed neutrum dici poteft : non quidem à compofito ; quia spia eft quæ dat effe partiale ipfi compofito; quod autem dat effe alteri, non poteft ab illo fuam habere exilien-tiam, fed materia dat elfe compofito, ergo non poteftab ipfo fuam habere exiftentiam ; quòd nec eam habeat à forma, Ratio eft; quia vellor-ma ipfi materiæ fuam comunicaret exiftentiam, vel alienam : Non alienam, quia nemo dat quod, nonhabet, deberet ergo eadem elfe vtriufq; exi. flentia ; fed hoc eft impolîibile, quia quædiuer-fatn habent produdionem,diuerlâm habent exi. ftentiam, fed materia deforma diuerfam habent produdionem, nam materia fit per creationem à Deo immediate, forma verò ab agente perge-nerationem. Sefiitn¡. Septimo. Primum recipiens dillinguitur rea-liter à primo receptoÎ fed materia fecundum fe eft primum recipiens, & forma primum rece-ptum, ergo debet elfe diftinda à forma realiter» &exiftentialiter. Deniq; ingenerabile, & incorruptibile di. ftiriguitur realiter à generabili & corruptibili: fed materia prima eli ingenerabilis & incorra-ptibilis, formæ verò materiales funt generabiles & corruptibiles, ergo materia dillinguitur exi-ftentialiter ab illis, quiaquod dillinguitur reali-ter, dillinguitur exiftentialiter 5 diftindio nam. que realis attenditur penes exiftentiam,non ve. rò penes eiTentiam, habetur ergo ex his duobus argumentis vltimis,quòdcùmdillinguant11rin. ter Te realiter, materia & forma, dillinguentur quoq; exiftentialiter, & per confequens habent diftindas exillentias; non ergo exiftentia mate-riæ prouenit ab exiftentia formæ. Confirmat: quæ diftinguuntur realiter rea-litate maiori ,poffunt feparata remanereÍaítem perporentiamDiuinam, at quæ poffunt fepara-ta remanere, debent poffe feparata exiliere, er-go quandoquidem materia & forma diftin-guuntur realiter , poterunt feparatim exiliere ideóque habebunt diuerfas exillentias. Adde quod prius non habetur à pofteriori, prius au-tem eft materiam effe,& exiliere quàm formam, cùm materia fit primû receptiuum formarum, omne autem recipiens debeat effe exiftentialiter prius recepto. Quare concludendum eft, ma-teriara, ex eo quòd fit eus pofitum extra caufag dici habere aduni entitatiuum, exeo verò quòdl fitpræfensin rerum natura , dici habere adutn exiftentiæ, ille enim adus exiftentiæab aliqui« bus vocatur attui prafentia. Mirandus verò hic videtur Ruuius in eo quòd velit materiam intra fuam eiTentiam nul-lum adum habere entitatiuum ,quaftione tamea immediate fidenti ipfi concedit adum exilien-tialem independentem ab exiftentia form«, fibi inquam, videtur contradicere, quiacôm exi-flentia nil fit aliud etiam ex merite Runij, quàm eflentia extra caufaepofita, fi materia nullum ef-fentialiter habeat adum ex fe, nec habebit ex fe adum exiftentiæ. Refolutio tertia. Materia prima propriam ha- w״״í׳í.'׳ bet fubfiftentiam. In opinione Scotiftarum non habet difficultatem hsc refolutio , cùm enim ׳־’?««•׳»<״״•■ teneant materiam primam habere propriam exiftentiam, ficpofluntargumentari : quod exi-flit per fe&non in alio per inhærentiam, fu-ftentatur de fe, ác non in alio : fed materia pri-ma exiftit per fe ex fuperius didis, ergofuftenta» tur, &fubfiftitdefe, id eft habet propriam exi-flentiam propriamque fubfiftentiam. Quoad Thomiftas vero, vt verum fatear $ Quandoquidem ipfi materne primae, &adum entitatiuum , & exiftentiam propriam dene-gant, debent denegare etiam ipfi materiæ pro-priam fubfiflentiam , hæc noflramens, licet fie contra omnes fere, qui dodrinam DiuiThomte profitentur, excepto Molina prima parte, qttitft« 29■ art. 2.d1ft> 3. & Fonfecâ 9. ¿líetapU. cap. S. ף. y. fett 4. Mihi tamen certa videtur, & ratio fun-damentalis eft , quia fubfiftentia eft quidàin adus ; diuiditur enim communiter ab ipfisTho-miftisadus in informantem, & fubfiftentem, cum ergo denegent materiæ omnem adualita-tem, debent etiam ipfi denegare omnem aduna fubfiftentem : quidquid fit certum eft materiam habere propriam fubfiftentiam. Probatur/;««?¿»Refolutio : lilud, quod eft fubiedum reliquorum, quodque non inhæ-rer, non poteft dici carere fubfiftentia : fed ma. feria prima eft fubiedum primum , nullique in. hæret, ergo habet propriam fubfiftentiam ; mi-nor probatione non indiget, maior etíam ciara videtur,confirmaturque,quia quod fe habet per modum per fe liantis, habet peculiarem fufcfi-flentiam; fed quod eft primu fubiedum, quod, que nulli inhaeret, fe habet per modum perle liantis, ergo habet peculiarem exiftentiam, quæ ratio valet etiam abftrahendo ab opinione Tho. millicâ &Scotifticâ. Obijcies primo. Propria fubfiftentia fed-dit rem incommunicabilem ; fed materia non ctn״«r,fit. eli incommunicabilis, ergo materia non habet vl,i’nam peculiarem fubfiftentiam : quia quod habet pe- fi/««״״״, culiarem fubfiftentiam eft incommunicabile. Refpondeo, eft incommunicabile per mo- JtrJ3׳• dum naturæ,id eft reddit naturam,Cuius eft fub-fifteiitia, incommunicabilem, at non reddit in« communicabilem per modum partis: quare fub. fiftentia materiæ reddit materiam incommuni-cabilem format per modum haturæ, id eft facie vt natura materis non communicetur forras. Ca fed V