479Difp.XI V-Part.Lan poæ aïæ fint a¿t:&c. 480
S VM M A
Dicendorum in hac diiputatio-ne decima quarta.
k Vmero primo probat autborpoten-tías fienfitiuax non efe mere pafiuas. Num.2. Probat author potentiasfin-
[ fitiuas efe meri attiuas. Num.3 De natura/pec ierum ftnjibilium dtferi-tur fecundiim communem opinionem Num4-Spe-cies finfibiles producuntur ab obiettie. Num.s. Ve-nus eil omnes ¡pedes finfibiles immediate produci ab ob teilte. Num 6. Non pofunt ¡eruart /pectes fen. fibilesfinefeto obietto, nifi/upernaturaliter. Num.7. Abfque obietto,& abfque jpeciebus poteil fieri fin-¡dtio diuinittts. Num. 8. Species finfibiles fùnt di. uerfie natura n fuie obiettie. Num. 7. Spectes fenfi-biles non fiunt ¡píntales. Num. !0. Species finfibiles funt tantum virtuales fimilitudines obiettorum-,. Num. u. Species finfibiles flint dtuifbtles, cr fubie. ttiue, & obiettine. Num. 12. Sunt etiam tntenfiue diuifibiles. Num. /3. Species impref a concurrunt efettiue ad fenfationem. Num.14. Quinque ratio, nes probantes dan ¡pedes finfibiles. Num. 13. Sol. uuntur rationesfuperions Clypei. Num. 16■ Deter-minat author de medio tollenda! efe jpeciesfenfibi. les. Num. 17. Quinque fiunt fenfibiha communia. Num. !8. Senfibilia communia non imprimunt fut fpeciem. Num.17. Quomodofit verum.quod finfius non erret circa proprium finfi&ile? Num. 20■ Per quamnam jpeciem obtettum album d longe appareat nigrum. Num. 2!. Quinque tnntitm [untfinfu! ex. terni. Num. 22. Senju-s externi non percipiuntfua! operationes. Num 23 Quomodo fit Verum , quod finfibile pofitum fitpra ftnjùm non factat finfdtto-nem. Num. 24. Senfiis laditur à vehementi ¡enfi-bili. Num. 23. De obietto potentia vifiua Num.26. Veri colores di/linguuntur d lumine. Num. 27■ AI bedo, Q nigredo fiunt extremi colores. Num. 28 De compofittone colorum. Num. 27. Color eil etiam in interioribus fiuperfictebus. Num-30 Lux,& lumen non differunt ¡pede. Num. 31 Lumen non eil cor-pu! ,fed qualitas. Num.32 An lumenfit qualitas mtentionalis, in vtrdmque partem afferuntur, & foluuntur rationes. Num 33 Venus eil effe qualità, tem realem: Num 34 Determinat author.quod hi-men non producat fui ¡pectem. Num. 33. Determi-nat lumen recipi etiam m coloribus, feu obietto vi-fibili. Numji. Deciditur, quod ad vifionem colo.
.	ri! requiratur illuminatio medtj, non vero ad vifio-
nem luminis. Num.37. Concludit author etiam ex parte obietti requiri lumen. Num. 3g. Species in-tentionali! etiamfidaretur nonvideretur Num37. Decidit author vifionem fien per fimpatiam poten-tia ad obiettimi, non ver o aliter. Num.40 Aperi-tur,quodnamfit organum potentia vtfiual Num. 4t. Sonus non eil motus, fed qualitas,partim fucceftua, partim permanens. Num. 42. Adproduttionem fe■ m tria corpora requiruntur. Num. 43. Sonus fub-iettatur in corpore intermedio, non vero in corpo■ ribus fenantibw■ Num. 44 Medium fini eil aer, (V aqua. Num. 43. Oftenditur, quomodafiat audi, tio , fcilicet per fimpatiam-,. Num. 46 De Echo. Num.47.Defiriptio auris,&quodnamfit organum Auditus. Num. 48. Deciditur, & expltcatur, quod tdor non fit exhalatio, Num, 47, Odor eil fècun.
da qualità!. Num. ¡0. 1Declaratur ¡pedes 0dort!. Num. 3 !.De medio odori!. Num-, 32. Decidit au-thor, quod nec fecundum efe reale, nec per¡pecies odor pertingat ad o¡facium. Num 33. De organo 01-faclús Num.34. ofienditur, quid fitfiiper. Num.33. ,Declaratur ¡pedes fapords , & earum compoftio. Num. 36. Qutnam fint extremifdpores? Num.37, Çuflus eil dtflinttus àrzittu. Num ¡8 Neque per ¡pe-des, neque per efe reale ,fid fmpatialiter gufila immutatur a ¡apere. Num.37 De organo gufiûs. Num. 60 Obtettum primanum adaquatusn poten-tue melina funt quatuor prima qualitates. Num. 61. Tqtlus tantum percipit exuberantia fui obietti. Num.62. Vna eit tantum potentia taciuta. Num. 63. Potentia tattiua non habet per fe medium ,fedper accidens. Num 64 Non debent admitti /pectes pro tattu. Num. 6s De organo tattiis. Num 66. Ou as finfationesinternasinnobisexperiamur. Num 67. Referuntur vana opiniones drea numerum poten, tiarumfenfttiuarum internarum. Num 68 Proba-biltus eil fujficere vnam potentiam fenfitiuam m-ternam Num. 67 Nerui ducunt originem acere-bro ,nona corde. Num 70. In qudnam parte capit it refdeant finfius interni. Num. 71. Vana dubia dif cutiuntur circa fenfus interiores. Num. 72 Sen-fus interni percipiunt fua obietta fine Jpectebus. Num. 73. Ouomodo producantur ¡pedes fecundum eas admittentes pro fenfibw itti ernie ?
Partitio I.
o/» potenti¿ finfitìu#fint aEliu#,
•velpaßt a# f
^”,Eleberrima extitit praffens difficultas olitn K->1n fchola Philoiòphorum, vt videre eft apud Recentiores 5 eius autem indagandae aniam præbet Aditotele»//¿ 2. ¿/e anima cap. 3. dicens potentias vegetatiuas effe actiuas,fenfitiuas ver• non item, fed paifiuas.
Vnde faétum eft, vt in varias diftraâi fint partes fuper hoc ipfi interpretes} nam Caieta-n\ìi lib■ 20.deanima in cap 3 vult potentias lenii, tiuas effe mere pailiuas. Plorinus enneade 4. lib. 6. ait potentiam fenfitiuam recipere quidem fpeciem fenfibilem,&fecundùmhocfe habere paffiuè, at poftquam recepit fpeciem ipfa poten-tia fe obijeit animae, & quafi fopitam excitat, quae fic excitata, & euigilans effediuè elicit fen. fationem -, quare non potentia, fed ipfa anima fe habebit aitiuèad fenfationem : Albertus Ma-gnus libro de apprehenfione dicit fpeciem impref- ’ fam (dehâcenimhîc folùm deber intelligi fer-mo) fe habere in potentia fenfitiua, ficutfe ha. bet calor in aqua, & fícutaqua calida dicitur ca-le&ceremanum, ita potentia fenfitiua informa-ta fpecie impreßâ elicit ièniàtionem, non quòd fe habeat adiuèjficut nec aqua fehabetaéhuè ad calefaétionem,fed quòdex vtroqiiefiat vnura principium eliciens fenfationem : Apollinaris, Ìandunus,&plures alij in quolibet fenfu duas ponunt potentias fenfitiuas.vnam paffiuam,quç
recipiat fpeciem impreffam,& alteram aétiuam, quae producat fenfationem, &iuxta hanc opi-nionem quinque dabuntur fenfus externi paffi-ui, & quinque aéliui. At communior Philofo-phorura opinio dicit potentiam quamlibet fen-
fitiuam