2$1 Diip VI Part.il de termin: rerum natural: 252
orfana poftulant, vt dicemuspnW r^.-de- pofitis ; nam vt fie, & viuunt, & exercent ope-organapoitui ,	_ :j.L״״,,״,״״״¿ ra vitæ,&perconfequenset!am1n îlloftatu po-
terminatam quantitatem, ideo petunt maximis quodfic: fed quia inanimata per iuxta pofitio-nem augentur ; Ideo non indigent eiufmodi
conuenientibus, & determinatis organis. Tota
ergo difficultas procedit circa inanimata, quoad terminum intrinfecum paruitatis. Pro quo du. plex eft opinio : Prima eftCaietani prima, parte qu<eft.7.art 3. tenentis inanimata habere mini-7m quodfic,eft Scotiftarum poft Scotum in 2. difi. 2. q■ 9■ negantium dari minimum quod ficta non viuentibus.
His duabus difficultatibus in initio Phyi-examinari Colitis, circa terminos fubftantiarum materialium rerum, tertiam adiungemus de ter. minis qualitatum intenfibilium , & remiflibi-
i fotentiarum
qualitatum quafl. f.Vaeoïopÿ vetomidift. 17■ vt D. Bonau: art.2.quaft. 4■ & Aureolus inquirens an Charitas poffit augeri in infinitum. Item &in3.difiinft. 13. vt Scotusae/?«». 4• & Du. rand. qufil.9. vbiidem inquirunt, fcilicet dein-tendone charitatis, &concomitanter, an om. nis qualitas intenfibilis poffit augeri in infinitü, an vero habeat definitum terminum, qui nequi-dem poffit à Deo vlteriorari? Communior opi-nioait,qualitatem non habere talem terminum: affirmant vero citati D Bonau: Scotus, Duran: & Aureolus. Tribus refolutionibus ad tria prae-difla refpondebimus.
Decisio.
«. 15 Efilutio prima, Viuentia poftulant, & ma-v,u"“ ,api•	qUodfi.&c minimum quodfic, in quo-
cunq;ftatu confiderentur. ProbaturAu. thoritate Ariftotelis, de generatione ammaliti, dicentis, cuiuslibet animalis determinatam effe magnitudinem, quoad maius, & quoad minus : & primo Phy fi ait, omnium natura conftantium effe certum terminum magnitudinis, & parui-tatis : qui locus de viuentibus communiter ex-ponitur. Et 7. polyt. dicit augmenti, & decre-menti animalium certum effe terminum. Se-£■««¿/0 probatur ratione efficaciffima: anima eft ailus corporis organici, fed corpus organicum determinatam poftulat quantitatem, & quoad maius & quoad minus. Ratio fundamentalis eft, quia organa funt inftrumenta, quibus potentiae vitales eliciunt fuas operationes ל fed conflat experientia; quòd, nifi proportionata fint or-gana, nonpoffint potenti® vitales exercere fu-um munus ל fi enim homo reducatur ad formi-Cæquantitatem, quomodo Ioquetur, deambu. labit&huiufmodi ? Item fi excrefcatad magni, tudinem montis, quomodo nutrietur, deambu. labit&c? Ratio ergo, cur ponamus minimum, & maximum quodfic in viuentibus eft, quia ani. ma debet operari per conuenientia organa ; nec poteft aliter ritè operari : vt autem conuenien-tia fint organa, debent habere determinatam quantitatem, & fecundum minimum quodfic, & fecundum maximum quod fic : quæ ratio pro-bat quoque de viuentibus, etiam in maloftatu
fiat an t & maximum quod fic, & minimum quodfic.
ftulant determinatam quantitatem.
Obijcit Venetus : fit aliquis homo pofitus
in fuo maximo quod fic, mordeatur a ferpente, proindeque intumefeat, augebitur eius quan. titas, & proinde dabitur maius maximo quod fic.
Refpondetur communiter per illum tu-morem non acquiri nouam quantitatem, fed tantùm partes quantitatis fieri rariores 5 ficut non eft maior quantitas aquae, dum ebullit, quàm quando non ebullit ; & tamen quando ebullit maius occupat fpatium, quam quando non ebullit.
Refiolutio fecunda: An detur minimum quod lium ל quam tamen hic proponunt quidam , vt fic in non viuentibus Ì Problema efto. Patebit Auerfa^«¿/?. 24. feti. 4. Ruuius vero de ea agit	refolutio, fi pauciora vtriufque partis argumen
in libris de Calo tratl■ de terminis potentiarum & ta proferamus, & diluamus.
Quod ergo detur minimum quodfic proba re intendunt Philofophi , tribus præfertim ra tionibus. Prima eil, qualitas determinata, eft neceflaria adeonferuationem inanimati: vtca. lor vt otio requiritur ad conferuationem ignis, ergo & quantitas determinata requiretur ad conferuatiouem non viuentis in certo gradu ל ita vt fub minori conferuari nequeat.
Refpondeo ibi effe difparitatem ל nam qualitas, V. g. calor eft inftruroentum efficiens requifitumex parte formæ ad producendum al-terum ignem, & ideò requiritur in certo gradu, fcilicet vtotlo■, quia ignis producendus, futu-rus eft calidus vtotlo -, at quantitas eft difpofitio materialis fe tenens ex parte materiae ad intro-duftionetn formæ ל & quia materia v. g. ignis nullum poftulat terminum ; ideo nec quanti-tas illum poftulat, fed in minori, & minori po-teft introduci forma ignis, etiam ex natura fua.
Secunda : Vnumquodque eil propter fiam operationem, ex f cundo de calo text. 17. ergo nihil debet produci, nifi in ea quantitate, fub qua exercerepoffitfuasoperationes, ergo debet efte determinata ל ita vt fub minori non poffit con-feruari, quia non poflet fub ea operari.
Refpondeo ignem v.g. ex fua natura be. ne pofle conferuari, & comburere fub qua-cunque minori quantitate ; per accidens tamen, ratione contrariorum, contingere poteft, vt non poffit ab illis fe fe defendere , nifi in tanta quantitate : & ita per accidens, & extrinfecè poftulat ignis certum terminum verfus parui-tatem ¡ ex fua tamen natura nihil tale poftulat j viuentiavero poftulant ל quia eorum operatio-nesfunt nobiles, organa quoque exigunt, quæ certe fub minori, & minori quantitate,nec con-feruari, nec generari poifunt.
Tertia. Granum tritici per folam diuifio-nem in molendino corrumpitur , & tranfit in farinam; ergo fignum eft illud granfi non pofle conferuari in quauis minima quantitate.
Refpondeo granum tritici, dum tranfit in farinam , corrumpi accidentaliter , non ta-menfubftantialiter} & ita fub minori, & mi. nor¡ quantitate poteft conferuari fubftantia grani.
0¿y.

Num. -ך. *An non vi-nentia po-fìuLentmt-nimii quod fie ? proble■, »¡a eil, Raí tiönej affir-matiua, Prima,
*0■
f’J}■
Kt!p.
Pro