18$ in Problemata Veneti in Genefim. 186
quæ xquiualebanrvniviro , poteratfaluareciuitateïnvnam, prout impetrauerat Abraham ialutem videlicet quinque ciuitatum in decem viris.
Ver ficu,-Itti 26.
Z.
PROBLEMA CXXXIX.
V r vxor Lot vería eñ in ftatuam falis afpiciens retrò ? An, vt effet in aliorum Gencf.t,. condimentum, ne videlicet quis profumerei Dei maledióhonem contemnere, atque vt vnufquífque difceret, quàm graue delidum fit, arreptum Deiiter de- iuc'*' x	ferere,iuxtaillud Saluatoris : Nemo mittens manum ad aratrum, & afpiciens re- ! pe«. ».
tro aptus eft regno Dei. An idin figuram hominis animalis facium eft, qui facile fblet re-uerti vclutfusad volutabrum luti, vt Petrus ait: Quemadmodum fecerunt homines ani- Exû(J1<• niales in deferto ad carnes, & cibos Ægyptios fufpirantes. Hinc Saluator dixit, Memores luc i7 eftote vxoris Lot.	י •
IN fine problematis 138. in eadem opinione ver-fatur, nempe duos iuftos necelfarios fuiffepro qualibet vrbe, vtliberaripoffet¡ quod ait duas fi-Jias vni viro æquiualere, fi de fanàitate loquatur, cùm neque ad mafculepm neque ad femineum fexum in æftimanda fandlitate Deus refpiciat,cer-tum eft feminam in squali gratia conftitutam Deo peræqu è gratam elfe, ac virum.
!¡p Pro- Problema 139. grauiffiraam difficultatem attin-blema. git, de qua nos paucula dicamus. Refpexit ergo poftfe, fine fuerit ignis ftrepitu, & clamoreper-caufx euntium, fiuetimore,ne&ipfam flamma corripe-pioponun- ret, fiue curiofitate, fiue bonorum fuorum, & pa-tur curvior triæ conflagratione excita; fed cur verfa eft in fta-Lor poft fe [Uam falis ; an quia fuit inobediens, & incredula, '^"lor vt habemus Sapien. 10. vbi de ea fic loquitur Salo-Lot in ita- mon, aut quifquis Sapienti! autor fuerit, fiue po-tuim falis tiùs Spiritusfanilus primarius omnium facra couerfa eft Scripturæhbrorum autor. Hac iufium a pereunti. Sapien.ro. busfimpijs liberami fugientem defeendente igne inP en-Prima cau- taponmj quibus in teftimonium nequitia fumigabunda ^ptofoni emfiatdefiriaterra., & incerto ternporefrutltuhaben-tes arbores, fi' incredibilis anima memoria flans fig-mentum falis ■. vbi Lorinus meliùs dici cenfer, in-credulæ ¿mnimç quam incredibilis. Nolim iam
, inquirere, an damnata fit nec ne: quodD.Hieron. 1cron•• epift.4<j.adRuflicum'exiftimatevidetur,dum ait.
Òptauerat eptondam fi Loth cum filiabus /aiutare contagemfluam,vbi legendum exiftitno , faluare ,(fi de incendio Sodoma,fi C¡omdrra penifemiuftus erumpens, educere eam,quapriflinisvitip tenebatur adftribla: fed ea deffieratione trepida, refpicietifipie pofi tergum ater-no infidelitatis titulo condemnatur : Et ardens fides pro vna muliere perdita, totam Segor liberat duitatem.
Lorinus. Quamquam non défunt, qui eam venialiter dun-taxatpeccafle cenfeant, quibufeum fendre vide-AnviotLot turLorin״saJIQ.cap.Sapien.qu1& Acluumy.exi-»eccaUrtit. ftiæat Ananiam, & Saphiram non feffie damna-tos, fed eis Deumpepercifle. Qua de quæftione AnAnanias 'alibi. Alias vero caufas inquiramus cur vxor Loth &Saphira in flaruam falis verfa fuerit. An igitur regionis falutemcS- c!adem contemplando fæuam nimis fufpicata eft, fecuti flnt. {•Upr£qne debili meritum, Sc indignius tulit ? fta-ecun a. c״avcr¿ fa]ls jn qUam verfa eft, vocatur inwu columna flatua, Hebraicè ני1 י ב Netfib, tumu-*‘י ius&cumulus; ChaldaiceNnCpK-amtha p flatua.
An ideo verfa eft in ftatuam, vt ait Aben-Ezra, Tetti», quia perijt igneo imbre, qui fulphur&fàl admix-tumhaberet; & quidem mirabile eli (fi verum) illam• ftatuam falis à gregibus italambi, narrante Beniamino Tudelenfi in Itinerario, vt cùm im- Beniamtn• minutaseli cumulus,denuò ad priftinam molem 10 ef> us' crefcat: quam Iofephus i. Antiq. cap. 19. & Bro- Brocardus, cardus de locis fanótis parte 1, cap.7. num. 24. fua ætatcperfeucrare tradiderunt- An quando reípe- Q^rta. xit, attendebat quæ circa domum patris fierent! cùm effet ex filijs populi Sodoma, vt vultThar-gumHierofól.adeoutilla ftatua duratura fit vfque ad tempus vniuerfalis refurredlionis. An, vt vult Q״^ntí1 Lyranus, quia in pridiano cûnuiuio fidem præbe-renoluifl'ethofpitibuSjVt nugantur Hebræi? An, Scita, quod idem elfe videtur,illos hofpites triftis, ac te-trica fine fale leporis, & comitatis excepit ’ quic-quid fit,certum eil illam ftatuamfuifl'ein7ifx«j/u?0» memoriam, monumétum, cippum,atque lapidem tituIarem.Certum eftautem id virtute diuinafuif- Autor, de fe peraftum ; quod author libri de mirabilibus mirabilibus Scripturæ lib. 3. cap. 11. ita fa&um arbitratur, vt	,
Deus materiam falfam in toto corpore exiften-tem, quæ in lachrymis,fputo, fudore cæterifque tute T־r& excrementis apparet, per omne coipus infuderit, fit in fta-illúdque infecerit. An vero fai illud fuerit metalli-cum,quod pluuiæ refiftit,de quo Plin. Iib. 31. ca.7, Plinius.
V teil probabile, cùm illa ftatua tandiü durant, vt de ea cecinerit Tertul.carmine de Sodoma.	Qinle fue-
Ipfiáaue imago fili formam fine corpore feritans	"‘״Ukum
Durat adduc, nitmquam pluuys nec diruta ventu.
Qrtin etiam fi ^nis mutilauerit adueña formam ,	Tertuliian
*Protinus ex fefe fuggefiu vulnera complet.
Dicitur & viuens alio iam corpore fexus,
Munifico¡ fiolito dijpttngere /anguine menfes.
An vero fuerit fai commune,quo paflun in cibis condiendis vtimur, non vfque adeo certum eft: Aneom-quod tamen à peregrinis facile deprehendi poffe “une• Credidero, fi ftet adhuc inter Engaddi, & mare mortuum, vbi Brochardus eam collocat. Anirriti vero cùm fit immortalis in fai conuerfà non eli, fed purgatorium adiuit,fi venialiterduntaxatpec-carit, Sc aliunde gratiam diuinam in fe inhabitan-tem haberet, alioqui fi lethali peccato infeita eft, cum obijt, ad inferos detrufeeft.