ÎZ$	in Problemata Veneti in Cencfim,	226
y e!■ fie ti-btt zo.
	
PROBLEMA CLXXXI.
SVæ altercatio fuit inter paftoresIzahac, &paftores Geraræproeffoffopii- Ceri.!s. teo ? Ande puteo ilio ( iuxta corticem litera?) inuidia, & malitia impulfi Geraritæ contendebant ? An ( vt altiùs confcendamus ) Geraritæ, qui fecan-tes interpretantur ,malos fpiritüs fignificant,- quifccare, & diùidere fata-gunt animas à fonte fupremo,immò ab ipfo Deo ? Hinc dicuntur obftruere puteum ( vnde gratiam Dei,.& omnem diuinum fauorem haurimus)immit-tentes terram, ideft, terrena obleâamenta in illum puteum, quem fodimus, fiippeditatisfi¿ amotis omnibus terrenis, S¿ inferioribus voluptatibus.
PROBLEMA CLXXXIÍ.
V R Philiftbijm quoque dicuntur obftruótores putei cifoli¡ ab A braba;Non- ibid. ne Philifthijm, qui cadentes, & ruentes interpretantur, illos fígmíicant, de quorum principe dicitur : Quomodo eeçidifti Lucifer, qui mané oriebaris Í Ißi׳Hd vel ( vt veritas Hebraica habet ) quomodo cecidifti hulula fili) aurora: ; Kuit enimfilius lucis,fed inhulülamnoâurnamconuerfuseft. Hiautem conti-nuè fatagunt, yt perdamus aqiiam piitéi Berfabah, deduâam ab ilio fonte,
qui áit : Me dereliquerunt fontem aquæ viuæ. Et hoc per eífoffionem cifternatum diflìpata-	ì.
rum, quæ non valent continere aqüas ;ideft ,per amorem rerum ,& voluptatum terrena-rum ,quæ veras, ôediuinas aquas continere hcqueunti	־
QViij Venete garris in 180. problemate de duritie futura Ifaaci, quam facramentänun-cupas ; Vnde tantum indurefeere potuiijct,&quis ille fluuius durus à quo influxum fufeeperat ?An Nilum durum ais 1 An idololatriam ifii vigentem intelligis? Sed nunquidin Gèrara , & terra Chá-״ , naan in qua verfabatur, etiam idololatria vigebat; ״^íerit ve Noluit ergo Deus Ifaacum m־־Ægyptum defeen-Ifaac in’ dere, ne vel malum aliquod ei contingeret, veine Ægyptum fortè Ægyptioruin delitijs, & fœcûditate nimium, deicende- jnefcatus ad terram Canahân non rediret,vt Olea-tct'	fter ait; vel ob alias caufas, quas libi Deus referuä-
bat: apparet autem, quàm parum ad rem locum Pfalmiftæ citet. Cùm autem ih Ægÿptiim illi, quos refert, defeenderint, nunquid & fatis mitis erat Ifaac, vt etiam defeenderet ?fed his ntigis re-liais, inquiramus de altercationibus paftotiun, quas fequenti problemate attingit¡de quibus,Cum præter inuidiam Geraritarum nil dicendum effe
videatur, cùm textus eorúinimicitiam, malitiam, •
& calumniam fatis offendat, non eftqiiòd Hîc, aut in182. problemate inimorer : quomodo verò pu-teum ahimæ per tehtatiopum cogitationes obtu-• ' י tetdæmon, aperit S. Gregorius ji. inorai, c. 22. ן>. ¿fego-Allegoriam,verò de hæreticis catholicæ dottrini rius. puteos obturantibus vide apud Orig. hom. 13. & apudlfid. tropologiam ; an autem ip Ais Abrahaî temporeputeieffoilifint, & obturati dubium eit, cùm 701 verterint	«Ato (nempe m tppt,-
dm) ài 7Ç 75 imßi áonl çi tvMvà/t , à àvm $(■ Eos vero Fodere voluit Ifaac, quos iam à (*ar jßae patre effoffos fuiffe cognofcebat, quia cértus erar pUtcos¡ínl illic aquæ venam effe, id minus inuidiofiun vide- à patte •f-batür, cùm îuftè^pttcrno lábore vtipofferideni- folios iterú que patris gratilumaln memoriam ea ratione re- f“dir, j. r»-colebat¡ patres autem fupra citati laris Veneti ai-legorijs fauenr:
problema cxlxxiii.
V R Ñíofes enarrat tres effoffos effe puteös ab Izahac ? An quii matormoleßia fuit G־n w ei illati ab antiquo ferpente , cum maint fymbolum haberet cum Hcahac aquilonari
,qui federt fùam ■voluit locare ad Aquilonem/apertorem ,vnde ipfe Izäh at Mi» q.’ erat? Hinc inde cxpulfus Aquiloni} inferioris tormento premitur. An quiarobuftio-res robuftioribus moleftijs premuntur ? Anidfaâum fuit in exemplum pofte-rorum, vt videlicet difeant ftrenui milites femper refumere vires, & reparare ea, quæ ho-ftes deftruere fatagunt, & aperire canales bonorum influxuum, quos ìpfi obftruere co-nantur?	‘ ■ז
K iij