Comment.ln Danielem
Ro.it. Et apoftoius capite vndecimo epiftolae ad Romanos : Noli altum Papere, fed ti-me. Timor feruilis dmetpoenam , timor filialis culpam. Bonus timor tamdebitus eft Deo,vt ipfe Deus timor virorum iurto rum appelletur.Id oftendit diuinafcriptu Gcn.3 i . racapite trigefimoprimo Genefis,vbi lo-quens Iacob cum Labam: Nifi Deus, in-quit,patris mei Abraham, & timor Ilaac affuiffet mihi, forfitan nudum me dimi-filfes.Hoc eft, omnibus mefpoliafles, nifi mihi opitularetur dominus ille, quieft Deus Abraham, & timor Ifaac,qué Ifaac reuerentiali timore veneratur. Etpaulo pòft iurauit per timorem patris fui Ifaac: ideft per Deum,quem Ifaac timebat..De Efai.8. eo ait capite oótauo Efaias : Dominum exercituum fandificate : ipfe timor verter,& ipfe tremor verter. Eamob cau-fam pius Simeon, quia Deum filiali timo Lnc.z. rè venerabatur, à diuo Luca capite fecu-do appellatur iurtus & timoratus . Ac DeusGraecè dicitur et®, timor autem eft®: quali nomen Dei à timore deriue-tur: vel timor à nomine Dei. Vnde Deus Latine à nomine A'®, vt viris placet eru ditis, deducitur, hoc eft à timore filiali, quo illum fumus culturi.
^Etqu&rinMu faciem tuam, Hoceftgra tiam tuam, & fauorcm,quo nos ad te eia mantes profequeris. Accipitur aliquando facies prò fauore, mifericordia,gratia,& 3.Re.t3 benignitate: vtcerài Regum capite ter-tiodecimo : Deprecare faciem domini Pfal.i 2. Dei tui. Et pfalmo duodecimo : Vfque-quo auertis faciem tuam à me ? Et vigefi-Pfal.29. mofexto: Tibidixitcor meum : quaefiuit te facies mea,faciem tuam domine requi ram. Senfus eft. Enixe te domine obfecro &obteftor, vt meaudiasmam tibi hoc precatus eft animus meus,non inani vo-cum fono fine anentionepreces fondo : fed tota animi cura & cogitatone. Vultus meus adteconuerfus non ab alio auxiliu petit, fed à te folù. Semper enim domine faciem tuam, hoc eft fauorem tuum requiem. In priore parte accipitur facies prò vultu, in pofteriore prò grana & benignitate. Vel in vtraque granaio & fauo-rera fignificat ; vt fit fenfus. Te obfecrat
cor meum,quod qu^fiuit te ò facies mea, ò Deus qui es facies mea,refugium meu, & mifericordiamea : quamego femper conquiram. Vel accipitur fecundo loco facies Dei prò ipfo Deo in vifione bea-tum faciente, aefi dicat diuinus pfaltes: Quadìuit vultus meus vultum tuum in gloria fempiterna, ardentiffimè cupiens te videre. Quomodo edam accipi poteft hoc Danielisloco.
f Etfecundum multitudinem mifericor-di&tua. Non merita fu a in medium af-feruttfed adportum diuinae mifericordiae fapienterconfogiunt. Et quia deficiebat eos humanum praefidium, recurrunt ad miraculumdicentes : Erue nosinmira-bilibus tuis. Ac quia miraculis folet Dei gloria illuftrari, addunt: Et da gloriam nomini tuo domine. Vt videntes idolo-rum cultores prodigium, ac potentiam Dei , illum cognofcerent, & laudibus efferrent.
^Et confundanttìr. Loquitur deconfu-fione per poenitentiam. Vel petit à Deo, vt impios puniat, non appetitone vltio-nis,fed iuftitiat duótu s, vt lciant homines eum effe verum Deum.Ita intelligitur il-lud pfalmiquinquagefimifeptimi: Latta- Pfalj7. bitur iurtus, cùm viderit vindidam, ma-nus foas lauabit in languine peccatoris. Nonquòd iurtus calamitofi hominis fup pliciis infultet : fed quòd intelligat illuftrari nomen Dei, & homines vitiis nun-tium remittere,cùm federati à Deo cafti-gantur,& infigni aliquo fupplicio afficiu-tur. Animi hominum tum magnopere excitanturadreligionem,cùm Deus feue ntatem iuftitise luat in homines nefarios oftendit, & preclara aliqua atque confpi cienda poena declarat, fe bonis confole-re,improbos vlcifci. Hac radone duétus petebatàDeo pius Dauid,vtde impiisho ftibus fuis iumeret poenas, cùm diceret pfalmo feptimo: Exurge domine in ira pfaj 7, tua ,& exaltare in finibus inimicoru meo rum.Exurge domine Deus meus in prsece pto,quod mandarti, & fynagoga popolo rum circundabit te. Acfi diceret,Noli do mine quali dormiens diffimulare, & dif-ferre fuppliciuni : f§d fiat illuftris tua po-
renna