De fiatu hominii poft peccatum. Cap* 13. 59 Perfeverantiam vero ufq; in finem, quoriiam A tabilia funt judicia ejus, & invefìigabilcs vis non habet quifquam, nifi pérfeveraverit ufque in finem 5 multi poliunt eam habere, nullus amit- a Eode tere. a c. panlo antèi ì;.' b Ibtd. c.q. geremìe. Ù' Sed, àquo, nifi ab ilio acCipimus, àquò juf-fumcftut petamus ? Prorfus in fiac re non opero* fas difputationcs expeZet Ecclefia, fed atteìidat quotidianas orationes fuas. Orat ut increduli credant : Deus ergo con vertit eosad fidem. Orat ut credentes perfevcrcnt : Deus ergo donat perfeve-ratiam ufqj infinem. b Hanc enim promilìt Deus , dicens timorem meumdaboin coreorum , utàmenonrecedant. Quod quid eft alitici, quam , talis actantus eritti-mor incus qtiem dabo in cor eorum , utmihiper- g feveranter adhxreant ? Gtir àuiem perfeverantia iftapofeiturà Deo, fi non datura Deo ? An & ifta irritarla pctitio eft, cum id ab eo petitur quod feitur ipfum non dare, fè l ipfo non donante effe in hominis poteftatc : ficut irriforia eft etiam illa a-dìio gratiarum, fi ob hoc gratise aguntur Deo, . quod non donavit ipfe nec fecit ? c de dono A*1 ilio perfeverantia noftra fòrte non pòfei-Derlei) tUT Jam^ioc 4^» nC,n meis difputationi- ' bus refellenduS jfedSanZorumorationibus revo-canduseft, An vero quifquam eorum eft, qui non fibipofeatàDeo, ut perfeveret in eo, cùm ipfa oratione qua: dominici riuncupatur, quia eàtidem Dominusdocuit, quandooraturà SànZis, nihil pcene aliud quam perfeverantia pofei intclligatur? Eegite aliquanto attentiuS ejus expofitiònem. in Beati Gypriàni martyris libro quem de hac conci Ibide, didit. d Sedpergataliijuif , & dicat, curquibufdam qui eum coluerunt bona fide, perfeverare ufque in fi-nemnondedit ? curputas, nifi quia non menti-tur quidicit; ex nobisexierunt,fed non erant ex i t«an n°bis : nam “ fuiffent ex nobis, manfiffent utique ’ nobifeum ? Nitnquid ergo hominum natura duse funt? Abfit. Sidusenaturaeffent,gratiaullanon cflet : nulli enim darctur gratuita liberatio, fi natura debita redderetur. Hominibus autem vide-tur, omnes qui boni apparent fideles, perfeverantiam ufque in finem accipere debuiffe : Deus autem melius effe judicavit, mifeere quofdam non perfeveraturos certo numero Sanétorum fuorum, ut quibus non expedit in hujus vira tentatione fe-curitas, non poffint effe fecuri , multos enim à perniciofa elatione reprimit quod ait Apoftolus j l- Cor. Quapropterquivideturftare,videatnecadat. Vo-2. c D luntateautem fuacadit, qui cadit : &voluntate Dei fìat, qui ftat. Potens eft enim Deus fìatuerc illum : non ergo ipfefeipfum, fed Deus, e Ex duobus itaque parvulis originali peccato pariterobftriiflis, curifteaflumatur, ille relinqua-tur : & ex duobus state jam grandibus irripijs , cur ifte ita vocetur ut vócantem fequatur; ille ait- g' tcmautnón vocetur, autnon ita vocetur ut vo-cantem fequatur : infcrutabilia funt judicia Dei. Ex duobusautem pijs, cur buie doneturperfeverantia ufque in finem f illi autem non donetur ; in-f Exod. fcrutabiliora funt judicia Dei. f Hicfiàmequasratur, cureis Deus perfeverantiam non d.ederit, qui eam qua Chriftianè| vive-rent diletìionem dedit : me ignorare refpon-deo. Non enim arroganter, fcd agnofeens modu-lum meum àudio dicentem Apoftòlum : O homo, tu quis cs qui refpondeas Deo ? &, 6 altitudo di* vitiarum fapientii & feientix Dei, quam infcru- f>Ìua. Ibid. c.8. Rom. 14. C Idem c. 8. de dono ejus ! “ a Aag. Si ergo confiteris donum Dei effe perfeverare in de cor-bono ufque in finem j cur hoc donum ille acci- reo. & piat, ille non accipiat, poto quod mecum pariter grat.cS nefcis, & ambohic infcrutabilia judicia Dei penetrare non poffumus. b b Idem Illud tamen fidchbus debet effe dertiffìmum, ibid, Hunceffeex pradeftiiiatis, illum non effe, c C a p. XIII. Pr^dejlinattoncm elclleriiw, VOcat enim Deus pradeftinatos multos filios perfév. f uos,ut eos fà.c it membra pradéftinati unici filij fui,nò eavocationequà vocali funi qui nolue-runt venire ad nuptias : il la quippe vocatió ne &Ju-dtei vocatifunt, quibus Chriftus crucifixus fcan-dalum eft ; & Gentes quibus Chrifttiscrucifixus ftultitiaeft : fedea vocationc pradeftinatos vocat, quam diftinxit Apoftolus dicens : Ipfisvocatis Ju-dasis & Gracis pradicare fé Chriftum Deìyirtu-tem & Dei(àpientiam. Sicenim ait : Iplìs autem vocatis ut illos offenderei non vocatos, fciens effequandam cenarti vocationcm eorum quife-cundùm propofitum vocatifunt, quosprafcivù & pradeftinavit conformes imaginis fili) fui. Quatti vocationcm fignificans ait : non ex operibus, fcd ex Vocanté di(Sum eft ei : Quia major ferviet minori. Nunquiddixit, non ex operibus , fed ex credente? Prorfusetiam hoc abflulit homini, ut totum daret Dco. Dixit ergo, fet^ex voc'antcjnon quaeunquevocationc, fed qua vocatióne fit cre-dens. d d A»g. Intelligamusergo vocaìióném, qua fiunt eie- c.i6.de Zi, non quieliguntur quia crediderunt, fed qui pradpft. eliguntut ut credant. biade enim &Dominusip- Santi, fe fatis aperit, ubi dicit: Non vos elegiftis, fed egoelegi vos. Nam fipròptereaeleZi crant,quo-niam crediderunt, ipfi eum priùs utique elegerant credendo in eum, ut éligi mererentur. Aufért au-tem hoc Omninò,qui dicit : non vos mcelegiitis fed ego voselegi. Etipfì proculdubio elegerunt eum, quando crediderunt in etim. Unde non ob aliuddicit : non,vos me elegiftis, fed ego vos elcgi : nifi quia non elegerunt cum; ut eligeret cos, feduteligerenteum, elegit eos : quia miler'icor-dia ejus pravéniteos fecundùm gràtiam, non fecundùm debitum. Elegit ergo eos de mundt>,Cum hic ageret in carne, fed jameìééìos in feipfo, ante mundi conftitutionem. Ha?c eft immobilis veri-tas pradeftinàtionis & gratis, e c Prafciebat, ( ait Pelagianus) qui futuri effent c-^I-de fànóìi & immaculati per libera voiuntatis arbi- fwdeft. trium; & ideo eos ante mundi conftitutionem in ipfafuaprafcientia, quatales futuros effe prafei* vit,elegit,elegitergo ( inquit ) antequam effent, pradefìinans filios, quos futuros Santìos imma-culatofqueprafciviti utique ipfe non fecit, ncc fefatìurum , fedillos futuros effe prafeivit. ln-tueamur ergo verbi Apoftoli, atque vidèamus utrùm proptereanos elegeritante mundi confti-tutionem, quia bandii & immaculati futuri era7 mus, an uteffemus ? Benediclus : inquit, Deus & Pater Domini nofìri JefuChrifti qui benedixit nos in omni benedizione fpirituali in cseleftibus in Chrifto , ficut elegit nos in ipfo ante mundi conftitutionem ut effemus fandi & immacolati. Non ergo quia futuri eramus, fed ut effemus. Netti; e ccrtumeft,ncmpe notimi eft : Ideò quippe talcs eramus