f	147
CONTROVERSIARUM
LIBER PRIMU.S-
Q. U A S T I O I.
De (aera (criptura (ecundùrn fé,
A
ARTICULUS I.
Vtrùm fit ali qua fcriqftura /aera.
L i QJJ A m ejufmodi fcripturam èffe, negarunt olim Pagani. Ne-garunt&pofteà ha?retici, Valen-tinus , Marcion , Cerinthus, Balilides j de quibus Irena?us lib. 3. contrà haerefes c. 2. & Ma-
nichei cuna multisi quos refert Sixtusfen.lib.7. & 8. Bibliothecae hserefi 1. eosque fecuti funt fuperiori fseculo. Libertini , & Suueckendus, P a r t 1 m id folùm prò verbo Dei habendum B effe affirmantes quòd Spiritus Santftus unicuique privatine fuggefl'crit ; Partim quia ut 2. ad Corinthios 3. dicitur, Litteraoccidit fequi volebant. omnem fcripturam effe litteram. occi-dentem, ac per eonfequens nullam fcripturam effe facram. Quidam alij concedentes fuiffe aliquando fcripturam facram, dicunt eam perijfle limili cum libris originalibus.
Refionfioad Articulum.
Eft ali- TJ E srpNs io ad fidem pertinens eft , ali-qua XV quamefle feuexftare fcripturam facram.Ita C Scriptu- enimaffirmant Concilia Carthaginenfe tertium, rafacra. Laodicenum,Floréntinum, Tridentinum,&per-petuus Ecclefia? ufus , firmiflìmaque ipfius- tradito. Cónfirmatur, quoniam non de alia, qiiàm de fcriptura. facra intelligi poteft , quòd Chriftus Joan. 5. dicebat, Scrutamini[cripturas : Et ppfteà, Si crederetis fidojificrederetisforfitàn & miht; de me emm èlle fcripfit. ftt fimiliter n,on de alia quoque, quàm de fcriptura .(apra, fermo eft quando dicitur quod Chriftus à morte redivivus duobus difei-pulis in caftellum euntibus interpretabatur in omnibus, fcripturis qua? de.ipfo erant ; quod- D queait ,necej[eeft implerì omnia qua [cripta funt in, lege Moyfi, p Trophetis, & Pfalmis de me : tane aperuit illts jftfifum ut intelligerent (cripturas^ Lue.
7. 24' & rursùs quòd Petrus Actorum i.dixit, operai tmplefi fcripturam, quam pradixit Spiritus fan-■' ttas per os David de fuda.
fidare Csterùm quare oporteat aliquam effe fc.riptu-opprteat ram facram, varie poffunt reddi rationes. Prima eam ex-' C^, quia .juxtà fuavcm & .communem divine tare. \ providentia? modum doSrina revelata ( quam 1 .p. £ qu. 1.oftendimus effe neceffariam ) non bene po-' teft tota in perpetuum . fervari , & ad abfenres.
( maxime autem.ad pofteros^ tranfmitti fineferip-
; . to ’ quamvis. enim alioua documenta etiam fuper-naturalia poflint viva traditione & vocali magi-fterio traduci & confervari , non fimiliter tamen .. poffunt omnia, eò quòd aliqua firn valdè diffici-.. Ha ì & hominum corruptio, qux fucceffu tem-, Splvij Controverfa.
I.
II.
III.

poris multum invaluit, reddat eos hebetiores ad ca retinenda & fideliter tranfmittenda: undè & 1. 2. qu. 98. art. 6. docetur quare oportuerit darì legem fcriptam.	!
Secunda ratio eft, quia in multis non fola veritas orationis eftà nobis qónfiderandajfed in-fuper proprietas verbprum , & quae in ,eis latent myfteria : hsc autem omnia non ita commodè poffent confiderai nifi exftarent facra /cripta. ,
Tertia, quia facra fcriptura valdè-utilis eft ad confolationem fidelium,& ad fpem eis exci-tandam , juxtà illud 1. Machabamrum 12. Ha-bentes [alati» fanfios Ubros, qui funt in manibus noftris : & ad Rom. 15. quacupnquefcriptafunt, ad noftrqm doctrmam [cripta funt, ut per patientiam & confolationemfcripturarumfpem habeamus. Prioris quoque ad Corinth.c.ip. Hac omniam figura con-tingebant illis, fcripta funt autem ad correptionem noftram , hoc eft, p,t ijsìefiis admoniti fàpiamus, Rùrsùm 2.ad Timotli.; .Opnnis fcriptura divinitùs infpirata utilis eft ad docen.dum, ad arguendum, ad sorripiendum,ad erudiendum in juftitia &c.
Si qiixras linde nobis poteft conftarc quòd ali- ExlC-qua fit fcriptura l^cra. Refpondeturqpòdexaffcj-- clefia tione ejus, ex qua feimus qusenamfit illa fiera feimus fcriptura , hoc eft, exauthoritate.&rdefinitione quodfit Ecclefise qua? veterum fcripta continuum,qtie. à aliqua temporibus Apoftojoruip fucceffipnern ac tipi-facra ditionem fermando felle hoc -poteft aflìftente fcriptu* ci Spirita farjffto.	ra.
Rejfonfto ad arguntentii...'.f _.
AD 1. Vero Arg. in contrarium op-
pofitum R E S P- nequaquam admitti pof-fe , hoc folùm effe prò Dei verbo • habendum quod Spiritus fanSus ciiiqué privatim fuggefferit ; quia regula prseferibens quid fit prò verbo Dei recipiendum , debet effe certa & no-bis nota .- fi enim non fit certa , non potefteffe regula; fi autem non fit nobis nota , non' poteft eflè nobis regala, quo modo enim poflumus prò regula id fequi,quod nobis eft ignotum?Suggeftio autem, quatprivatim fiat unicuique, incertàeft, & prorsùs ignota , cùm Caspe putetur fuggcftio effe àSpiritu fantìo, qua? reverà eft aut a demone , aut à proprio fpiritu hominis fuperbè fapien-tis. Coiifirmatur , Spiritus fantìùs noh poteft ' '' fibi effe contrarius : at multi funt, quibus fug-geritur aliquem librum elle facrum , cùm interim alijs etiam eodem'tèmpore , de eodem ilio libro fuggeratùr quòd non- fit facer , quemadmo-dùm 'patet de libris & epiftpljs quas unanimiter recipiunt catholici, ut facras ; quarum tamen aliquasdiabetici rejiciunt : & in ijs , quas reji-ciunt fibi quoque invicem adverfantur,dùm eo-rum aliqui quofdam libros Vel epiftolas admit-
N 2	tunr,
»